افرادی که مبتلا به لک و پیس هستند ، لکه های نامنظمی دارند

که در آنها پوست رنگ پریده می باشد . این کاهش رنگ بدلیل فقدان

ملانین یعنی رنگدانه پوست می باشد . بیماری در افراد با پوست سیاه وضوح بیشتری دارد . در نیمی از موارد ، ویتیلیگو قبل از ۲۰ سالگی ظاهر می شود . این بیماری ناراحتی فیزیکی ایجاد نمیکند اما بعضی افراد به علت داشتن ظاهر ناهنجار پوست دچار ناراحتی می شوند

 در این بیماری آنتی بادیها ی سلولهای پوست که ملانین تولید میکنند را از بین می برند . حدود یک سوم افراد مبتلا به بیماری ، سابقه خانوادگی بیماری را دارند . حدود همین میزان نیز یک ناهنجاری خود ایمنی دیگر مثل آنمی پرنیشیوز دارند .

درملن قطعی برای لکهای پوست وجود ندارد و اغلب بتدریج لک هایی که پیگمان خود را از دست داده اند ، به آهستگی بزرگ می شوند . با این وجود در ۳۰% موارد فرد مجددآ رنگ طبیعی خود را خود بخود بدست می آورد.